Nie od dziś wiadomo, że lubimy to, co wzbudza w nas pozytywne emocje. Ten fakt wykorzystał wiele lat temu McDonald’s, wprowadzając do swojej oferty zestawy dla najmłodszych – Happy Meal. Po pierwsze, ofiarował dzieciom wybór – uszanował swoich najmłodszych klientów i pozwolił samodzielnie skomponować swój posiłek. Ale w tej strategii jest jeszcze istotniejszy fakt – dołączył do każdego zestawu zabawkę.
Tym samym sprawił, że dzieci chcą wciąż i wciąż wracać do McDonald’s, aby poszerzać kolekcję swoich figurek czy innych zabawek.
Strategia firmy sięga jednak głębiej – Happy Meal wzbudza u dzieci tylko pozytywne emocje, a to oznacza, że gdy dorosną, z pewnością będą wracać do McDonald’s. W taki sposób firma przywiązuje klientów do swojej marki.
Przenieśmy teraz tę strategię na grunt czytania. Każdy rodzic chciałby, aby jego dziecko kochało książki. Jak tego dokonać?
Czytać z dziećmi od pierwszych miesięcy życia. Początkowo nie będzie nawet chodziło o sam fakt czytania. Ale o bliskość, poczucie bezpieczeństwa, kontakt z mamą czy tatą. Chwile spędzone wieczorem w łóżku dziecka z książką w ręku zaprocentują w przyszłości. Bo cóż zrobi nasze dorosłe dziecko, gdy zatęskni za czułością mamy, zapragnie cofnąć czas i jeszcze raz poczuć to ciepło? Sięgnie po książkę…
Dziś polecamy dwie książki dla dzieci.
„Sam i Dave kopią dół” Mac Barnett 3+
Picture book teoretycznie przeznaczona dla najmłodszych czytelników, jednak według nas każdy powinien sięgnąć po tę pozycję. To niepozorna książeczka (zaledwie 40 stron), z pięknymi ilustracjami Jona Klassena.
Sam i Dave postanawiają wykopać dół. Mają misję. Chcą odkopać coś spektakularnego.
Kopią
kopią
i kopią,
coraz głębiej
i głębiej.
Kiedy są o krok od tego, aby znaleźć wielki skarb, nieświadomi zmieniają decyzję i zaczynają kopać w innym kierunku. W efekcie wciąż omijają skarby znajdujące się pod ziemią. Książeczka ilustruje, w jaki sposób nasze wybory determinują nasz los, podkreślając zarazem, że najważniejsze nie jest odnalezienie skarbu w życiu, lecz trud, jaki w to włożyliśmy. Ostatecznie może się przecież okazać, że to, co odkryjemy zamiast, będzie o wiele cenniejsze.
Utwór stwarza dzieciom i dorosłym wiele możliwości interpretacyjnych. Każdy może mieć swój pomysł na wyjaśnienie zakończenia książki, a ilustracje dopełniają tekst, dopowiadając to, co ukryte między słowami.
„Uniwersytet Wszystko Moje” Fabrizio Silei 9+
Czy małe dziecko może ocalić swoje czyste serce w morzu zła, egoizmu i rywalizacji? Na takie pytanie zdaje się odpowiadać włoski pisarz, Fabrizio Silei w swojej powieści „Uniwersytet Wszystko Moje”.
Feluś, bo tak na imię temu dziecku, jest niepozornym 9-latkiem, którego rodzice oddali na wychowanie niani mieszkającej na wsi. Te pierwsze osiem lat jego życia i mądre wychowanie uczynią z chłopca wcielenie altruizmu, szczerości i naiwności. Feluś zakłada, że każda napotkana osoba jest tak samo szlachetna jak on.
Rodzice Felusia nie triumfują z powodu posiadania tak dobrego syna, wręcz przeciwnie. Ich dziedzic miał zaopiekować się rodzinną fortuną, zdobytą przez Smirthów dzięki krętactwom i wyzyskowi. Feluś jednak jest tak naiwny, że doprowadza rodziców swoimi pomysłami do frustracji i utraty części majątku.
Gregor i Katiusza wpadają więc na pomysł wysłania syna na Uniwersytet Wszystko Moje – szkołę dla chłopców pana MacPeara, w której herbie znajduje się motto „Mors tua vita mea! Twoja śmierć jest moim życiem!”
Książka, oczywiście, jest bardzo przewrotna, napisana z dowcipem, pełna groteskowych sytuacji. Nikt nie ma wątpliwości, że autor deformuje rzeczywistość, wyjaskrawia charaktery, abyśmy nie mieli wątpliwości w jednej kwestii.
Wystarczy jedno czyste serce, jeden niepodporządkowany element, jeden człowiek płynący pod prąd, by uczynić świat lepszym.
Bo ludzie nie tylko zarażają się złem. Bakcyl dobra jest jeszcze bardziej zaraźliwy.