Jak dokonać analizy komedii Moliera „Skąpiec” i uciec od sztampy? Tak, aby także nauczyciel czerpał z takiej lekcji przyjemność i nie wzdychał z niechęcią na samą myśl o rodzajach komizmu czy charakterystyce Harpagona.
Może zamiast skupiać się na omówieniu problemów książkowej rodziny – spróbować ją uzdrowić?
Aby lekcje się udały, musimy już na samym początku popatrzeć na „Skąpca” przez soczewkę kultury współczesnej. Podzielmy młodzież na zespoły ośmioosobowe i poprośmy o stworzenie dla najważniejszych postaci dramatu profilów instagramowych. Podział na zespoły jest potrzebny, aby potem uczniowie wcielający się w konkretnych bohaterów mogli nawiązać ze sobą kontakt w sieci i skomentować swoje posty. Takie zadanie pozwoli nam zorientować się w tym, czy młodzież rozumie swojego bohatera, a tym samym, czy przeczytała lekturę.
Kolejny krok to DIAGNOZA POTRZEB rodziny Harpagona. Aby udało nam się pogłębić ten etap pracy, uczniowie powinni przeprowadzić wywiady z bohaterami. Mimo że ostatecznie pragniemy skupić się tylko na tytułowym skąpcu i jego dzieciach, to jednak rozmowy z innymi bohaterami pozwolą szerzej przyjrzeć się tej rodzinie i rzetelnie przejść przez etap EMPATYZACJI. Uczniowie, którzy najlepiej wykonali swoje profile na Instagramie, nie wychodziliby ze swoich ról. Musieliby odpowiedzieć na pytania, które przygotujemy wcześniej wspólnie z młodzieżą na lekcji. Dobrze byłoby te wywiady nagrać i poprosić młodzież o odsłuchanie poszczególnych w ramach zadania domowego. W trakcie słuchania powinni wynotować istotne cytaty na tablicy Jam (wcześniej przygotowanej i udostępnionej przez nauczyciela).
„To czego ludzie nie mówią, jest często tak samo istotne, jak to, co mówią.”
Tak przygotowani – na kolejnej lekcji dążymy do zdefiniowania persony według gotowego schematu.
Młodzież analizuje cytaty wypisane z wywiadów, porządkuje je i w grupach tworzy personę Harpagona, Kleanta i Elizy.
Następnie kreują mapę empatii swoich bohaterów…
…aby wynotować kluczowe spostrzeżenia i zdiagnozować problem rodziny Harpagona.
Poszukując prawdziwych przyczyn, zastosujmy narzędzie 5 x why? (5 x dlaczego?)
Tak zrodzi się INSIGHT. Zdiagnozujemy potrzeby bohaterów, których być może nawet oni sami sobie nie uświadamiają. Następnie poprośmy uczniów o dokończenie zdania:
„Jak moglibyśmy pomóc…”
Czas na GENEROWANIE POMYSŁÓW, w jaki sposób zaspokoić potrzeby naszych bohaterów…
„żeby mieć dobry pomysł, trzeba mieć najpierw dużo pomysłów”,
zróbmy brainstorming z wykorzystaniem programu Tricider (https://www.tricider.com).
Każdy może zanotować wówczas swój pomysł, a następnie pozostali powinni odnieść się do tych idei, poprzeć je lub zanegować. Ostatecznie każdy musi przyznać poszczególnym pomysłom punkty (np. od 0 do 3 pkt.) i w taki sposób wyłonimy te najlepsze, WIELKĄ TRÓJKĘ, którą będziemy prototypować.
PROTOTYPOWAĆ będziemy w programie Storyboardthat (https://www.storyboardthat.com), tworząc szkice z prostymi sekwencjami zdarzeń. Uczniowie przygotowują wersję historii rodziny Harpagona po wdrożeniu naszych pomysłów. Powstanie wariant nie tylko szczęśliwej historii, ale także taki, kiedy Harpagon i jego dzieci będą musieli poradzić sobie z problemami.
Finałem naszego projektu będzie powrót do profili instagramowych bohaterów „Skąpca” i wprowadzenie w nich takich zmian, które pokazałyby, na ile skuteczna była nasza praca i czy terapia rodziny Harpagona zakończyła się sukcesem.
I tak niepostrzeżenie zrealizowaliśmy swój pierwszy projekt metodą Design Thinking 👍😊.